“Tijdens de kraamweek zat ik op een roze wolk”

Gaynora woont met haar zoons Gennario (2010), Dechanvey (2013) en Djemahley (2014) in Vlissingen. Het is een gezellig drukke bedoening in het jongensgezin. In het najaar van 2021 is het gezin uitgebreid met een meisje, want dochtertje Juvaja werd geboren! Juvaja is het kindje van Gaynora en haar partner Navajo. Hoe heeft Gaynora haar zwangerschap, bevalling en kraamtijd ervaren? In dit interview vertelt ze er meer over! 
 

Bekkeninstabiliteit tijdens zwangerschap

Gaynora: “Mijn zwangerschap was heel pittig. Vlak vóór ik zwanger raakte, heb ik een auto-ongeluk gehad. Mijn lichaam heeft hierdoor een flinke klap gehad. Ik herstelde best snel van het ongeluk, maar mijn klachten kwamen weer opzetten tijdens de zwangerschap. Toen ik negentien weken zwanger was, kreeg ik enorme last van bekkeninstabiliteit. Naarmate de weken voorbij gingen, werden de bekkenklachten steeds erger. Ik kon niet meer zitten, niet meer liggen en niet meer bukken, want dit zorgde voor pijnscheuten. Hierdoor sliep ik slecht en kon ik niet meer goed functioneren. Mijn verloskundige was hiervan op de hoogte en gaf de optie om de bevalling vroegtijdig in te leiden. 
 

Blij van bewegingen baby

De zwangerschap was trouwens niet alléén maar zwaar. Ondanks de bekkenklachten én de bijkomende misselijkheid en het brandend maagzuur, heb ik ook heel fijne momenten gehad. Ik kon er bijvoorbeeld enorm van genieten als ik de baby in mijn buik voelde bewegen. Dat was heel bijzonder. Ze reageerde vooral heel enthousiast wanneer Navajo binnenkwam en tegen haar begon te praten. Zijn stem zorgde ervoor dat ze extra veel bewoog. Toch hebben we – vanwege mijn bekkenklachten – met de verloskundige besloten om de bevalling bij 37 weken en 3 dagen in te leiden.
 

Inleiden bevalling

Het inleiden gebeurde met behulp van strippen. Hierbij masseert de verloskundige de baarmoedermond, zodat je lichaam een hormoon aanmaakt waardoor de bevalling op gang wordt gebracht. Het strippen werkte niet goed, daarom werd er een dag later een ballonnetje ingebracht. Dit gebeurde in het ziekenhuis in Goes. Het ballonnetje moet ervoor zorgen dat de baarmoedermond sneller rijpt en de bevalling wordt ingezet. Ook dit werkte niet voldoende. Vervolgens zijn we de dag erna weer naar het ziekenhuis gegaan. Nu zou de bevalling worden opgewekt met medicatie. 
 

Doorprikken van de vliezen

’s Ochtends vroeg zijn Navajo en ik naar het ziekenhuis gereden. Ik kreeg pillen om de bevalling op te wekken. Deze sloegen direct aan, want de weeën kwamen in razend tempo. Ik zat al heel snel op vijf centimeter ontsluiting. Ik dacht dat de bevalling heel snel zou verlopen, maar toen bleef ik op vijf centimeter ontsluiting hangen. De weeën kwamen wel, maar ze deden niet veel. Vervolgens is ervoor gekozen om de vliezen door te prikken. Dit zorgde voor een nieuwe golf met weeën. Dit was heel pijnlijk, dus heb ik een beenprik met pijnbestrijding gehad. Vervolgens mocht ik overgaan op persen en niet lang daarna – vlak vóór middernacht – werd Juvaja geboren! 
 

Onregelmatige ademhaling

Juvaja was een kerngezond meisje. Vlak na de bevalling wordt de gezondheid van je baby gecontroleerd, namelijk 1 minuut, 5 minuten en 10 minuten na de geboorte. Hierbij wordt de Apgar-score genoteerd. Juvaja had een hoge Apgar-score, wat betekent dat ze gezond was. We mochten ons klaarmaken om naar huis te gaan. Vlak voordat we naar huis gingen, trok een kinderverpleegkundige aan de bel. Ze merkte dat Juvaja een onregelmatige ademhaling had en steeds stopte met ademen. De kinderarts controleerde Juvaja en zij constateerde hetzelfde. Ze werd in de couveuse gelegd en kreeg een infuus en extra zuurstof toegediend. Dat was enorm schrikken! 
 

Ademhaling observeren

Juvaja werd twee dagen lang geobserveerd. Ze stopte regelmatig met ademen, maar dit had gelukkig geen gevolgen voor haar gezondheid. Het is iets wat bij haar hoort: ze heeft een onregelmatige ademhaling, maar ze heeft hier geen last van. Ze krijgt voldoende zuurstof binnen en ze is heel vrolijk en tevreden. De kinderarts heeft ons toen uit het ziekenhuis ontslagen. Zo fijn! Nu konden we met het gezin bij elkaar zijn en kon het genieten beginnen.
 

Roze wolk

Toen we eenmaal met Juvaja naar huis mochten, hebben we Dé Provinciale Kraamzorg ingelicht. Een kraamverzorgende zou ons opwachten wanneer we thuis zouden komen. Zij heeft ons geholpen met de opstart. De dag erna kwam er een nieuwe kraamverzorgende. Wat een lieve vrouw was dat, echt een toppertje! Kraamverzorgende Ria is de hele kraamweek bij ons geweest en zij zorgde ervoor dat we echt op een roze wolk hebben gezeten. Ze was ontzettend lief, ze legde alles rustig uit en ze gaf ons veel vertrouwen. Als ik over haar praat, dan begin ik alweer te stralen! 
 

Kleine baby verzorgen

Ria hielp ons bij de verzorging van Juvaja. Ik heb al drie zoons, maar zij zijn al wat ouder. Het was dus lang geleden dat ik een baby heb verzorgd. Daarbij was Juvaja ook een klein kindje van 2.625 gram, dus het voelde heel fragiel en klein. Het is fijn dat er dan iemand is die je stap voor stap uitleg geeft over de verzorging, zoals het verschonen, het aankleden, het wassen en het temperaturen. Navajo had vrij van zijn werk, dus hij werd ook heel goed betrokken bij de verzorging. Daarnaast heeft Ria ook heel veel huishoudelijke taken opgepakt, zoals het schoonmaken van de toilet, het verschonen van het bed en het stofzuigen.
 

Hart luchten

Ik vond het ook heel fijn dat Ria zich bekommerde om Gennario, Dechanvey en Djemahley. Ze betrok hen bij de verzorging van Juvaja en ze las hen voor uit een boek of ging met hen tekenen. Ontzettend lief. Ook ik heb bij Ria mijn hart kunnen luchten. Doordat ik tijdens de bevalling een beenprik heb gehad, heb ik heel veel niet bewust meegemaakt. Ik was heel duf en mis bepaalde delen van de bevalling. Langzaam komen deze delen weer terug en ik heb het moeten verwerken. Ria bood een luisterend oor en ik heb met haar kunnen praten. Dat was heel fijn. Dankzij Ria heb ik de allermooiste kraamtijd gehad. Ik mis haar enorm en heb het nog dagelijks over haar!”