Het is al zover, zijn eerste verjaardag!
Eveline en Peter zijn in juni 2021 de gelukkige ouders van Daaf. Daaf is alweer 1 jaar geworden!
Alle clichés zijn waar, dit jaar is omgevlogen. En als die datum nadert betrappen we ons erop dat we ook steeds terugblikken. Naar de laatste momenten voor zijn geboorte. Maar ook naar de geboorte zelf en de periode daarna. Want wat was het een overweldigende, levens veranderende, nooit willen missen achtbaan!
11.6.2021…de geboorte van onze zoon Daaf. Onwijs trots en dolgelukkig vertrekken we op zaterdagochtend uit het ADRZ. Daar is gisteravond om 21.08 uur onze zoon geboren. Van slapen is die nacht niet veel gekomen. Bezorgd als hij huilt, maar misschien nog wel meer bezorgd als hij niet huilt en in slaap valt, want gaat alles wel goed? Eenmaal thuis proberen we ons opnieuw te installeren, alle spullen staan al weken klaar maar nu is het echt.
Slaapjes, krampjes, borstvoeding. Krijgt hij wel voldoende binnen? Hoe laat had hij gedronken? Doen we het wel goed? Moesten we nou per voeding links én rechts aanbieden? Hij boert niet? Ga jij rusten? Ja tuurlijk, oh hij huilt weer ‘ik pak hem wel even’. Duizend en één dingen om te onthouden, maar als je naar je kindje kijkt lijkt alle informatie net zo snel weer weg te zakken.
Gelukkig kregen we al snel ondersteuning, vanuit Dé Provinciale Kraamzorg I Lunavi Kraamzorg kwam de kraamverzorgende. En laten we eerlijk zijn, dat is best wel even spannend! Want wie komt er de komende week over de vloer? Met wie deel je deze toch vaak intieme momenten? Zodra ze binnen stapte voelden wij dat het goed zat. Ria! Wat een topper is zij!
De rust die ze uitstraalt, maar ook de vreugde als ze ons zoontje ziet. Zo respectvol naar ons, naar hem. Afwachtend, maar wel adviserend op de juiste momenten. En wat voor adviezen! Zoveel kennis en kunde, daar durf je als kersverse moeder gewoon op te vertrouwen. De vader werd op pad gestuurd met erg bijzondere boodschappenlijstjes (kraamverbanden, klovenzalf, tepelhoedjes, etc) en voor de kraamvrouw werd erg goed gezorgd. En naast al dat zorgen voor ons als gezin verwende ze ons ook nog eens. Ontbijtjes, vers fruit, een kletspraatje, beschuit met muisjes voor de visite, huishoudelijk werk, een helpende hand waar nodig, niets was te veel. Onze zorgen spraken we door en we maakten samen plannen voor die dag en nacht. Waar nodig stelden we de plannen bij of bespraken we alternatieven, dankzij Ria was er vrij snel rust in huis.
En nu, terugkijkend op onze start, weten we één ding zeker. We gunnen ieder nieuw gezin een Ria!
Dankjewel Ria!
